Verdieping
De pingoruïne ligt op de Hondsrug en is een duidelijke ronde laagte. Het diepste punt van de pingoruïne ligt ten tijde van het veldwerk in 2016 op zo’n 14,5m + NAP, terwijl op de kaart uit 1955 nog wordt aangegeven dat het diepste punt op 13,4m NAP ligt. De -droge- pingoruïne ligt tussen de hoge esgronden, die aan de oostzijde zelfs oplopen tot een hoogte van 21,7m +NAP (zie hoogtekaart). Op de kaart van 1955 wordt de ronde laagte expliciet aangegeven, maar later is de plek een soort ‘postzegel’ in het bouwland geworden. In 2016 bestaat de laagte uit een ruig grasland dat dienst doet als paardenweide (zie foto). Inmiddels vormt hij een onderdeel van de es en is de depressie dichtgegooid met grond die vrij komt met bijvoorbeeld de aardappel oogst.
(Leerlingen aan het werk)
(Topografische kaartfragmenten van de locatie van de pingoruïne in resp. 1955 en 2016.)
Uit het onderzoek is naar voren gekomen dat het een droge pingoruïne betreft zonder veeninvulling, alleen op het diepste punt is een zeer dunne laag zandig veen aanwezig. De dikke grijze laag (zie profiel) is de bouwvoor en bestaat uit opgebrachte grond.
De rest van het profiel bestaat uit dekzand, waarin bodemvorming heeft plaatsgevonden. Net buiten de pingoruïne is verweerd keileem (keizand) onder het dekzand aanwezig, in de pingoruïne zelf vind je daar niets van terug. Hier zit onderin (licht geel) Peelozand, dat is zo karakteristiek door de aanwezigheid van glimmertjes.
Door de combinatie van vorm, diepte, afwezigheid van keileem op het diepste punt en aanwezigheid van Peelozand onderin, kunne we concluderen dat het hier om een droge pingoruïne gaat. Omdat de pingoruïne nog geen naam had is hij vernoemd naar de school van de leerlingen en heet hij nu Impuls pingo!
(Het profiel van de kuil)
Topografische kaarten
