Yde | 1212 |dorp

Het terrein is een vrijwel ronde depressie, die aan de westzijde wordt begrensd door een steilrand. Het terrein ligt in grasland en wordt doorgaans begraasd door een paar pony’s. Door het midden loopt een –voormalige- sloot, deze is aan de oostzijde (ingang) dichtgestort met grof en zandig materiaal.

De Geoweek is bedoeld om leerlingen te laten kennismaken met het ‘geo’ werkveld. Het Pingo Programma is bij uitstek een geografisch gerelateerd project, daarom is het leuk om leerlingen er bij te betrekken. Na uitleg over het doel van het veldwerk en de manier van boren gingen de leerlingen onder leiding van hun docenten in groepjes aan de slag.

In 3 groepjes van 5 leerlingen en een docent of begeleider is gewerkt langs twee lijnen of raaien, A en B, waarbij om de 15 meter een boring is gedaan en beschreven. De leerlingen hebben, ondanks het slechte weer, hard gewerkt en hun werk heeft geleid tot mooie resultaten!

De hoogtekaart laat een rechte begrenzing zien aan de zuidoostzijde. Deze is waarschijnlijk ontstaan door het opbrengen van grond. De steile maar gebogen rand aan de westzijde lijkt te zijn ontstaan door het weggraven van (dek)zand. De toegang naar het laag gelegen terrein is opgehoogd en het slootje moet waarschijnlijk voor de ontwatering zorgen. Het venige gedeelte zit vooral in het zuidelijke deel van de laagte.

(hoogtekaart)

(geomorfologie)

De laagte ligt op de grens van een grondmorene rug en een grondmorene welving (resp. rood en roze) en aan de zuidzijde is een dekzandwelving aanwezig (geel-groen). Uit het onderzoek kwam naar voren dat de laagte een vrij vlakke bodem heeft en hij 2,5 m diep is. Hij is deels is gevuld met veen. Dit is karakteristiek voor een uitblazingskom.

Ook bij deze laagte ligt van zuidwest naar noordoost een greppel, net als in de nabij gelegen pingoruïne Moespot (nr. 811)

(uitleg boren)

 

(boren)

profielen